10.12.14

Day 5: เข้าวัง เดินชมบ้านโบราณ

Day 5: เข้าวัง เดินชมบ้านโบราณ

มาถึงวันนี้ เป็นวันที่บอกได้เลยว่า เดินเพียบบบบบ อีกแล้ว หลังจากเริ่มชินกับเส้นทางมากขึ้น วนไปวนมาหลายรอบ และบวกกับความผิดหวังจากการที่พลาดชมวัง... เราเลยจัดใหม่ พาตัวเองเข้าวังอีกรอบ คราวนี้มาที่นี่ค่ะ พระราชวัง ชางด๊อก หรือ ชางด๊อกกุง จัดไป เดินๆๆๆๆ
เส้นทางวันนี้ หนาวๆ งงๆ จากใต้ดิน ทางออก3สถานี อันกุก (안국) ส่วนมาก เส้นสีส้มเป็นสายวัฒนธรรม เราอยากมาวังมาก เส้นนี้เลยเดินบ่อยใช้ได้นะคะ เราชอบเดินวังมาก ไม่มีเหตุผลพิเศษนะ เหมือนเวลาอยู่เมืองไทย ได้ไปดูวัง เงียบๆ จะชอบดูที่สวยๆ ประมาณนั้นค่ะ 

เราเดินออกมาเจอร้านโปรดก่อนขึ้นบันได ร้าน Daiso! อิอิ
เราเป็นแฟนประจำร้านนี้ ทุกที่ทุกประเทศ
จากนั้นเดินเลี้ยวซ้าย ตรงมุมถนน มองเห็นตึกฮุนไดหย๊ายยยหย่ายอยู่ด้านขวามือ
เดินเลียบถนนไป นิดหน่อย


ก็โดนมนต์อาจุมม่าเจ้าของร้านเชื้อเชิญเข้าร้าน (จริงๆเราจะหาไวไฟค่ะ เพื่อหาแผนที่เท่านั้นแหล่ะ 555+) เข้าร้านนี้ไปแบบ อ่าวไม่มีกาแฟ กรั่กๆ เลยจิ้มเมนูชาสมุนไพรเกาหลีมา 1 แก้ว 

ร้านนี้เป็นแฟรนด์ไชส์ค่ะ Traditional Korean tea & time cafe ชื่อ โอกาดา #오가다
เราจิ้มเมนูที่คุณป้าบอกว่าขายดีไป ถ้าจำไม่ผิดนะคะ เหมือนจะเป็น...

"แบโดราจีชา"
น้ำชารากแพร อะไรเนี่ย ชื่อปวดตับมาก555
กินคู่กับขนมคุกกี้ ขี้กุ๊ก อันเล็กๆที่เหมือนดอกไม้นั่นล่ะค่ะ
เป็นชากลิ่นคล้ายๆมะตูม รากบัว ไรเงี้ยะ มีกลิ่นสมุนไพรนิดหน่อย
บอกไม่ถูก จะบอกว่ามันคล้ายๆยา ฮ่าๆๆ ขมหน่อยๆ เอาจริงๆดิ่มได้นะคะ
แต่มันไม่อร่อยเลยอะ 555 +

แต่คุณป้าบอกว่า มันดีนะ ก็เอาเถอะค่ะ
ขึ้นชื่อว่าสมุนไพรก็คงต้องท่องไว้ตามโบราณ หวานเป็นลม ขมเป็นยา...

ซื้อเสร็จสรรพ ปรากฏว่าไวไฟ ร้านคุณป้าเปิดกับโทรศัพท์เราไม่ได้ โอวววซาร่า เอาไงดี??
คุณป้าใจดีมากค่ะ เรานั่งคุยกับแกแบบ เสน็คๆฟิชๆ แกพูดอังกฤษไม่เก่งค่ะ เราพอได้เกาหลีบ้าง

เราเลยคุยๆกะแก ขอเล่านิดหน่อยเรื่องขำๆตอนแกบอกว่า แกมาทำพาร์ทไทม์ที่ร้านนี้
เราก็แบบอ้อ แล้วปกติทำอะไรหรอคะ? แกบอกว่าเป็นครูค่ะ เราถามอีกว่า พาร์ทไทม์เนี่ย ทำกี่วันกันคะ?
แกบอกว่าทำ 6 วันค่ะ หยุดวันอาทิตย์ เราก็งง พาร์ทไทม์ไรว้า ทำ 6 วัน นั่งเกาหัวแปรบนึง
เลยถามแกว่า แกเป็นเจ้าของร้านรึเปล่าคะ? (ลูกจ้างบ้าไร ทำงานพาร์ทไทม์ 6 วัน ทั้งวัน จริงมะ?) แกบอกว่าใช่ แกเป็นเจ้าของร้านค่ะ 555+ เอออวุ้ย นั่งงงอยู่นาน
โดยสรุปคือแกเป็นเจ้าของร้านที่มาขายเองค่ะ แกซื้อแฟรนด์ไชส์มา
แต่แกใจดีมาก เฟรนลีสุดๆ มอบแผนที่บริเวณนั้นมาให้เรา สอนเราว่าเดินไปทางไหนด้วย
ใครไม่มีแผนที่ติดมือไปแวะทานชาแล้วขอแผนที่ร้านแกแบบเราก็ได้นะ
แกถามว่า มาเที่ยวคนเดียวหรอ เก่งจังเลย เราก็หัวเราะแฮะๆ
จริงๆเราหลงตลอดเลยนะ เอิ้กๆๆๆ

เดินออกมา เป้าหมายต่อไปในแผนที่คือ Bukchon Traditional Culture Centerวาดฝันไว้ถึงความยิ่งใหญ่อลังการดาวล้านดวง ปรากฏว่า...


เป็นคล้ายๆ บ้านใหญ่ๆหลังนึงที่มีบริเวณ และโดนเบียดอยู่ท่ามกลางตึกสมัยใหม่ กรั่กๆๆๆ
แต่เอาเถอะนะคะ สวยดี ร่มรื่น ถือเป็นออร์เดิร์ฟก่อนไปเจอหมู่บ้านของจริง


ที่นี่มีร้านเล็กๆให้ส่งไปรษณียบัตรกลับบ้านได้ด้วยนะคะ



น่ารักจุ๋มจิ๋มมาก
ด้านในก็จะมีตัวบ้านค่ะ นั่งถ่ายรูปเซลฟีเล่นได้ 

ด้านในจะมีพวกคำอธิบาย ประวัตินิดหน่อยค่ะ ผ่านได้


เพราะว่าด้วยความที่ไม่มีอะไรมากเลยเดินออกมาต่อจนถึงสี่แยกตรงบริเวณนี้ค่ะ

ถนนเส้นนี้ สวยงาม น่ารัก เหมือนอยู่ยุโรปนิดๆนะคะ ชอบมากเลย วันนั้นอากาศดีด้วยล่ะ 
มองเห็นคนออกมาเดินกัน เป็นเช้าวันอาทิตย์ที่ดีมากค่ะ

พอถึง 4 แยก ให้หันขวานะคะ เดินมุ่งหน้าตรงไปตามทางนี้เลย
เดินไกลนิดหน่อยค่ะ ประมาณ 10 นาทีจนสุดทาง

เห็นแล้ว วังชังด๊ก!
ชังด๊กกุง (창덕궁)

บริเวณนี้เป็นด้านข้างวังค่ะ เดินเลี้ยวขวาตรงนี้ไป เดินเข้าวังกันเล้ย!


หน้าวังอลังไม่เท่าเคียงบกค่ะ แต่ความงามไม่แพ้นะจ้ะ

 ค่าเข้าบุคคลธรรมดา 1 คน 3000 วอน ผ่านประตู

เดินเข้าไปจะเจอนักท่องเที่ยวเยอะมากๆค่ะ เพราะเป็นวันอาทิตย์
 อากาศดีสุดๆ หนาวด้วยแต่แดดดีสวยมากกกกกกก...

ร้านกาแฟที่ผู้คนเข้าไปหลบหนาว จิบกาแฟค่ะ สวยน่ารัก น่านั่ง แต่เราขอเดินก่อนค่ะ :3
 เดินเข้าไปจะมีวังหน้า(น่าจะเรียกงั้นนะคะ)

ให้เดินชมกันเพลินๆก่อน เข้าไปด้านในได้หมดนะคะ
 เราจะไม่ได้เข้าส่วนของ Secret Garden นะคะ มันต้องเสียเงินเพิ่ม 5000 แหน่ะ (;_;)
เราเลือกเสียเงินเพิ่มอีก 1000 วอน อีกด้านนึงค่ะ
อาจจะเรียกว่า พระราชฐานชั้นใน ในความเข้าใจของเรานะคะ
เป็นทางเดินลงไปจากตรงนี้

ใบไม้สีแดงมุมนั้น ประกอบกับความสวยงามของวัง
เรางี้อยากเป็นแดจังกึมเลย...!


วังในยามนี้น่าเดินมากค่ะ กรุ้ปทัวร์จีนยังไม่ลง 555+

มุมตรงนี้ของวัง มองเห็นนัมซานทาวเวอร์ด้วยค่ะ สวยมากๆ
ไปชังด๊กกุง อย่าลืมไปหามุมนี้นะคะ อิอิ ไม่บอกด้วยว่าอยู่ตรงไหน :P

TO BE CONTINUED...

Day 4 : นัดชะนี วันติ่งแห่งชาติ

Day 4 : นัดชะนี วันติ่งแห่งชาติ


เรื่องราววันนี้เราขอเขียนสั้นๆ เผื่อคนไหนไม่ได้เป็นติ่งแบบเราก็ข้ามไปได้นะคะ คือเรื่องมันต้องขอท้าวความนิดหน่อยว่าจริงๆทริปนี้ตอนหาตั๋ว ก็อยากไปติ่งควบๆด้วยค่ะ เลยวางแผนเที่ยวจริงๆไว้ไม่ได้เยอะ ไม่ได้คิดว่าจะไปไหนมากมาย แต่ก่อนจะไปราวๆ เดือนนึง ผช.ที่เราชอบ ดั๊น ไม่ประกาศคัมแบคตามที่ปีก่อนๆเคยทำในช่วงเวลานี้ ไม่ต้องไปควานหาให้เมื่อเดี๋ยวเราเฉลยว่าวงอะไร 55+ 

จริงๆเราอยากไปเที่ยวครึ่ง/ติ่งครึ่งนะคะ แต่เมื่อตอนนี้แผนการของเราถูกเปลี่ยน (ตอนแรกเราสิ้นหวังมาก สารภาพบาปนิดนึง) แต่ทีนี ตามตารางแล้ว ผช.เราจะบินไปเล่นคอนเสิร์ตที่เมืองจีนค่ะ แผนการวันนี้ เราเลยแทบไม่ได้ไปไหน 



กลางคืนตอนกลับจากเดินคลอง เราพยายามนัดชะนีเกาหลีเพื่อนเรา แต่หลายๆนางบอกว่า ยุ่งมาก ติดงานช่วงสิ้นปีกันหมด  ไม่มีใครว่างไปเลยค่ะ เราก็หวังว่าจะได้เจอผช.แบบนิดนึงก็ยังดีค่ะ สายสืบเพื่อนชาวสิงคโปร์ ก็ช่วยหาข่าวมาว่าเป็นไฟลท์บินช่วงค่ำ ประจวบเหมาะกับ ชะนีเพื่อนคนเกาหลี เมนคนเดียวกันคนนึง นางบอกว่า ไปด้วยกันสิ่ ชั้นว่างนะ ...เท่านั้นแหล่ะค่ะ การติ่งครั้งแรกของเราที่เกาหลี จึงมีประกายวิบวับเหมือนการ์ตูนตาหวาน 555+ 

วันนั้น เราออกจากบ้านช่วงบ่ายค่ะ แต่งหน้าทำผม เยอะกว่าปกตินิดหน่อย (กร้าก....) แหม๋ะๆ ก็จะไปเจอผช.นินา เราก็ขอนิดนึงค่ะ แต่ก่อนไป เรานัดเพื่อนชะนีเราก่อนค่ะ แถวๆบ้าน ร้าน Zoo Coffee ตรงฮงแดนั่นแหล่ะค่ะ
(ภาพนี้ประกอบในโพสวันแรกของเรา)
วันนั้น อากาศเริ่มหนาวค่ะ อุณหภูมิลดลงมาก คืนก่อนที่เราเดินคนเดียวตรงคลอง เราเริ่มพ่นควันได้เลย เพราะว่ามีข่าวว่า หิมะคงจะมาในไม่ช้าแล้ว...

ร้าน Zoo Coffee สาขาฮงแด
อยู่ชั้น 2 ค่ะ ตรง Olleh Shop ใกล้ๆร้าน ARITAUM ร้านเครื่องสำอางค์น่ะค่ะ


เราสั่งอเมริกาโน่ (อีกแล้ว =..=::) ฮี่ๆ
คือเอาจริงๆอเมริกาโน่ก็เป็นเมนูคนเกาหลีนิยมนะคะ
ได้ดื่มในวันหนาวๆ แบบนี้ เราพูดเลยว่า แก้หนาวได้ดีมาก

รสชาติกาแฟเราให้ 3/5 ค่ะ เราว่ามันจืดไปหน่อย รสมันไม่เข้มข้นอย่างที่เราหวัง
(เราชอบกาแฟดีดๆ เข้มๆขมๆหน่อยก็ดี) ทีนี้ เรื่องแก้ว มันใหญ่มากค่ะ ดื่มนาน

ร้านนี้เราไม่ได้ถ่ายภาพมาเยอะนะคะ วันนั้น ฝนตก เฉอะแฉะมาก ไม่กล้างัดกล้องออกมา
จริงๆแล้วทริปนี้โดนหมดนะคะ ลมหนาว(แบบหน้าชา) ฝนตกปรอยๆแบบอยากให้คุณเป็นหวัด

ร้านอยู่ชั้น 2 ต้องเดินหาบันไดขึ้นไปด้านบนนะคะ

ร้านก็จะน่ารักๆ มีตุ๊กตาสัตว์เยอะหน่อยค่ะ
เรานั่งริมหน้าต่างนุ่นเลย มองวิวสบายๆของฮงแดจากตรงนั้น



ภาพจาก http://licrystalil.tistory.com/m/post/522

หลังจากที่เราออกจากการทานกาแฟมา เราบอกเพื่อนเราว่า เราอยากทานอาหารเย็นเลย
เพราะไหนๆก็ไหนๆแล้ว เราไม่อยากไปกินตอนดึกค่ะ ถามเพื่อนว่า กินอะไรดี?
เธอเลยแนะนำร้านนี้ค่ะ เดินลงมาจาก ซูคอฟฟี่ด้านซ้ายมือ ลัดเลาะถนนจนมาถึงทางแยก
ข้ามถนนไปนิดนึงค่ะ
Ugly Stove, brunch Cafe
(
어글리스토브)

ตรงตึกด้านล่างที่เขียนว่า HO BAR


อยู่ชั้น 2 อีกเช่นกันค่ะ ถือว่าเป็นร้านอร่อย น่านั่งอีกร้านนึง เคยมีรายการของช่อง MBC มาถ่ายด้วยค่ะ
จริงๆเราอยากกินอาหารเกาหลีนะ แต่เพื่อนเรานางอยากทานเนื้อสัตว์ค่ะ เราเลยตามใจเธอ แต่ร้านนี้ สวยน่านั่งมากค่ะ

Kiwi & Orange Sodeคือโซดาผลไม้ที่นี่ มีเนื้อผลไม้ด้วยนะ ดูดๆกีวีไป ฟินดี
แต่แก้วใหญ่ ทานน้ำแล้วจุกนะคะ พูดเลย!55+

วันนี้เราให้เพื่อนสั่งเลยค่ะ เราไม่รู้คุณเธอสั่งอะไรไปบ้าง รู้แต่อร่อย 555+
น่าจะเป็นแนวๆเทริยากิสเต๊ก กับอีกจานเป็นข้าวผัดค่ะ ตอนแรกเค้าจะเสิร์ฟซอสเผ็ดมาให้เรา
ในรูปที่เห็นเหมือนสากกับถ้วยน่ะค่ะ มีพริกเผ็ดๆกับมะนาวให้เราบดๆ ไว้ทานกับอาหาร
อร่อยดี ให้ 5/5 นะ
บริกร บริการดี เพื่อนเราสังเกตุเห็นผมเส้นน้อยบนไข่ เธอรีบบอก พนง. รีบกุลีกุจอ
เอามาเปลี่ยนให้ อาหารเสริ์ฟร้อน บริการได้แบบ
ลูกค้าคือพระเจ้ามาก 555+ ชอบๆ แต่สำหรับเรา มื้อนี้แพงไปหน่อย
หารแล้วตกคนละประมาณ 14,000 วอน แต่อิ่มก็ดี ไม่กินแบบนี้ทุกมื้อนะ ไม่ใช่คอนเซปต์เรา (==::)

จากนั้น นั่ง KTX จากฮงแด ตรงไป อินชอนค่ะ พาร์ทนี้ติ่งนะ จะติ่งละนะ...!!! xD

ใช้เวลาไปเกือบๆช.ม. ถึงสนามบินค่ะ
เตรียมตัวรอผช. ได้ข่าวว่าไฟล์ทบิน 3 ทุ่ม 45 เราก็ไปเลย ทุ่มนึ่ง!

ไปถึงก็ไปเข้าห้องน้ำ เตรียมตัว นั่งชิลล์ๆกันประมาณ 20 นาที ก็ไม่รู้อะไรดลใจนะ
เราบอกเพื่อคนเกาหลีว่า ไปดูเคาน์เตอร์กันมั้ย? เผื่อมาแล้ว

เราเดินกันไปที่เคาร์เตอร์เช้คอิน...

เดินเข้าไปใกล้.... เหย...

ดดดด...ดะ เดี๋ยวนะ ผ ผ ผะผะ ผู้ชายที่ชั้นรอคอย!!!!
UKISS!!!

คือ เราพูดไม่ออก บอกไม่ถูกนะ มันคือการตามไปดูที่เกาหลีครั้งแรก ที่แบบ ทั้งผิดหวังสมหวัง
แบบ Bitter sweet มากๆ แต่โอเคแหล่ะ เราถือว่า ได้ขนาดนี้  มันสุดๆแล้ว กลับบ้านมารั่งร้องไห้คนเดียว
คุณอาจจะสงสัยว่า ไม่เคยเจอหรือไง? จริงๆ เราไปติ่งเด็กๆมาหลายที่นะคะ แต่ไม่ได้ไปเกาหลีเลย
อยู่แถวๆอาเซียนนี่แหล่ะ นี่ถือเปนความรู้สึกพิเศษ อย่างมาก แถมวันนั้น มีฟค.ตามทันแค่ไม่ถึง 10 ชีวิต!

เราไม่บอกรายละเอียดแล้วกันนะคะ ขอให้มันเป็นความติ่งของเราที่ได้สนุก เศร้า ประทับใจในเด็กที่เราชอบมากกว่า 5 ปีแล้ว ใกล้ที่สุดในชีวิตล่ะค่ะ 555 ตอนนี้เราก็ยังคิดถึงเด็กๆนะ เขียนไปก็คิดถึงวันนั้นไป

ตอนต่อไปจะเป็นการเดินๆๆๆต่อ ขอยุติสตอรีวันแห่งการติ่งของเรา ไว้เพียงเท่านี้ค่ะ :3